Aardbeving

Beijing 2.0
Na dat de aanvraag succesvol was is de volgende stap op het paspoort op te halen, kunnen ze dat niet opsturen met de express post hoor ik je denken, natuurlijk kan dat. Maar is het niet veel leuker om een weekendje in Peking door te brengen en het noodzakelijke met het aangename te combineren, juist.!
Dus na meerdere overuren te hebben verzamelt binnen een week tijd (lees; wisselgeld) had ik het voorstel om mezelf een extra dag vrij te belonen, met toestemming van de volgende in de hierarchische lijn. Gelukt, tickets geboekt, zelfde hotel als vorige keer en ready to go.
Vanuit het vliegveld met de metro naar de ambassade en voor de lunch had ik al mijn verplichte activiteiten erop zitten.
Dus was er na het inchecken tijd voor bas-de-toerist, op naar ‘de verboden stad’, met mijn zonnebril op en een automische tourguide in mijn oor, erg interessant en mooi om te zien, maar wat deze middag onverwachts nog meer de moeite waard maakte was een ontmoeting, laat ik proberen het beeld te schetsen..
Flesje water, bankje.. even rust. Daar komt een meisje aan, met wat later blijkt haar vriendje, met de handgebaren in de vorm van een fototoestel, je kent het wel, knipknip. Natuurlijk, en daar gaat het ritueel, lachen, chinese pose en nog een voor de zekerheid. Vriendelijk lachen en bedankt. Maar deze keer ging het net iets anders, het meisje in kwestie (de jonge ook, blijkt later) is fysiek niet in staat te spreken noch te horen. Bijzonder, want zij is diegene die naar mij (een buitenlander) toekomt voor een foto. Dus daar zitten we, op een bankje, met een bloknootje en een pen, in ‘steenkolen-engels’ te converseren, prachtig, dat het nog kan in deze wereld van sociale media en digitale communicatie. Na een half uur loop het gesprek op een einde en leer ik in chinese gebarentaal ‘bedankt’ je houd je duim op en buigt het bovenste kootje, xiexie (thank you). Ik blijf nog een minuut of 5 zitten om te realizeren wat er zojuist gebeurt was en kijk naar het houten kralen armbandje dat ik van haar het gekregen.. verbazing is compleet, indrukwekkende ervaring.
Dan en de rest van het weekend leer dat ze graag zou studeren, maar dat het obstakels geeft, als ze weet dat ik in het hotel werk, lijkt dat prachtig voor haar, maar ook zo ver. Een moment waarop je je zegeningen telt nederig vergaat in het leven.
Het weekend bestond verder uit dineren met oud-collega’s, kwaliteitstesten van lokale uitgaansgelegenheden en een bezoek aan de zijde markt voor meer kledingswaren. Al met al, erg indrukwekkend en gezellig, een beetje vermoeiend en blij dat ik mijn nieuwe paspoort heb. Nu nog naar de lokale overheid om mijn werkvergunning, visa en verlijfsvergunning te updaten.

Earthquake 20.4.2013
Het duurt even voor dat ik het in de gaten had en toen was het voorbij met een gevoel van, waaide het nu echt zo hard of was het iets anders..
Inderdaad, iets anders, een aardbeving, zo’n 800 kilometer verderop met de kracht van 7.0 (of 6.6 volgens de amerikanen). In een gebied niet onbekend met dit soort gebeurtinissen, maar toch, een schokkende ervaring. Niet zo erg als bijna vijf jaar geleden waar er ruim 87.000 mensen overleden maar zeker met dat in het achterhoofd zat de schrik er goed in bij de meeste mensen. Wat kreeg ik er van mee? Mensen op de 18de verdieping van het hotel pleegde een verontrustend telefoontje en voor ze ophingen was het al voorbij en in de lobby schudde de kroonluchter voor ongeveer één minuut, vervolgens ging iedereen weer over tot de orde van de dag.

Chinese les
Inmiddels zitten we een paar weken in het programma en heeft de lerares de druk er goed op zitten. Met 2 studenten ligt het tempo hoog, krijgen we daadwerkelijk huiswerk mee en wordt er gelukkig ook nog genoeg gelachen om (babolonische) spraakverwarringen.
Erg leuk en uitdagend om me ook ze taal eigen te maken (voor zover mogelijk) maar zeker de moeite waard en een goede kans om het geleerde direct in de praktijk te brengen. Het spreken en zeker het luisteren gaat me steeds beter af, het lezen is een blok aan mijn been en het schrijven blijft een kwestie oefening baart kunst, want een kunst is het zeker, meer een kunst dan een geschift. Want buiten dat het lastig is, zit er ook nog een zeker volgorde in om de strepen en lijnen in de juist richting en volgorde op papier te zetten. De illusie dat ik ooit zal leren lezen en schrijven heb ik niet, maar dat het helpt om de taal te leren en op straat dingen te herkennen is zeker een waardevolle toevoeging, de focus blijft op de spraak en het gehoor, ook zeker niet makkelijk.

Naar de film
Een activiteit die je in nederland met je ogen dicht, acter op de fiets zonder er bij na te denken meerdere malen per jaar herhaalt.
En waarom kan dat niet china, zeker kan dat, alleen begint het struikel blok bij het kaartjes kopen. Dus met een willekeurige collega of andere meer gangbare kennis naar de shopping mall. En naar welke film ga je dan, juist ‘de wizard of Oz’ en natuurlijk meer interessant een chinese film die zich laat vertalen als van Peking naar Seattle, over het leven van een jonge vrouw die wil bevallen van een kind maar er voor kiest dat in Amerika te doen, anders dan haar eigen land. Omdat de vader niet haar echtgenoot is, wel voor alles betaald en dit soort dingen niet echt sociaal geaccepteerd zijn. Natuurlijk gebeurt er een heleboel voor, tijdens en nadat de baby geboren wordt en geeft deze film (met engelse en pinyin vertaling) een interessante en leerzame inkijk en het leven van een chinese jonge dame, de keuzes die ze maakt, de woorden die ze kiest, het leven dat ze lijdt/leidt en het compleet kan veranderen in minder dan een jaar tijd. Mocht de film in nederland op het witte doek veschijnen, kan ik het zeker aanraden, zo niet, probeer het dan via een film kanaal te bekijken, erg interessant.

Nou dit was weer genoeg ‘geSOGdt’ (Studie Ontwijkend Gedrag) voor de zondag middag, er moet nog huiswerk gemaakt worden en gebbqt worden in koreaanse stijl.

Ohjah, buiten deze spaarzame momenten van plezier wordt er vooral gewerkt van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat en is dat vooral erg vermoeiend. En voor de geinteresseerde, ja er is weer gevoetbalt na ruim 5 maanden en al begon het hoopvol met een 1-0 voorsprong, ook deze variant van champions league voetbal weer glansrijk verloren maar was het plezier er niet minder om.

Tot een volgend verhaal met misschien meer over mijn volgende avontuur want ook daar is een keuze te maken. Ergens in China, met aan zekerheid grensende waarschijnlijkheid en tot dan, blijven alle opties open.


Ciao,
Bas

ps. wistjedat.. dit is het dertigste verhaal dat ik schrijf na aankomst op 2 september 2011.