Zelfde boek, nieuw hoofdstuk

Het is al weer een tijdje geleden sinds ik mijn laatste verhaal publiceerde. Misschien komt dat wel doordat ik na 3 jaar in Xian, niet meer zoveel culturele verbazingingen en ongewone activiteiten mee maak. Daar zitten natuurlijk twee kanten aan; negatief; zo’n gevoel van ‘weinig bijzonder dat leven als buitenlander in China’ maar vooral positief; is dat ‘ik ‘mijn draai’ heb gevonden en me wel bijzonder comfortabel voel in deze omgeving.’

En precies om die reden dat ik meer luister naar dat stemmetje achter in mijn hoofd (meer een geschreeuw van; AVONTUUR, ONTDEKKEN, GENIETEN) en dus is het tijd voor een volgende uitdaging. En jawel, niet iets voor de hand liggend.. want de droom om te leven en werken over de hele wereld, wordt handen en voeten gegeven door de hotel industrie.

Daarom het volgende..

Tromgeroffel (zal de drum tower wel zijn, weet niet of jullie dat aan de andere kant van de wereld ook mee krijgen, zo niet, graag het verzoek om je verbeelding aan te spreken ;))

Deze jongen besloot om te vertrekken naar een nieuwe stad, nieuw hotel, nieuwe functie en dus maar weer zijn leven op zijn kop zetten. Want ergens is dat comfortabele gevoel iets té aangenaam voor mij, de honger naar het onbekende en het gevoel van ‘ik weet niet wat me te wachten staat, maar wil het maar wat graag proberen’, of zoiets, in ieder geval weer een duik in het onbekende en de worsteling om meer daar weer goed neer te zetten.. ergens is het een drijfveer om te blijven ontdekken, genieten en een nieuw avontuur aan te gaan.

Dus, voor diegene die het nog niet wisten, Ik ben sinds 3 november jl. werkzaam voor het Raffles Hotel op Hainan. Jawel, zoals de titel van het verhaal al doet vermoeden; zon, zee en vooral hard werken. Een nieuwe uitdaging, werkend voor een resort hotel, iets dat op mijn bucket list stond, bij deze, afgevinkt.
Voor de geïnteresseerde; google gerust op Hainan, Raffles Hotel en ‘Hawaii van China’ om een indruk te krijgen van hoe mijn nieuwe werkomgeving er ongeveer uit zal zien. Raffles wordt gezien als TOP Luxury of zoals we het zelf zeggen ‘Emotional Luxury’. Met ruim een handje vol hotels wereld wijd is het een kleine keten (onderdeel van FHRI groep) en zien we onze concurrenten alleen in hotels als Ritz Carlton en Manderin Oriental, al is het doel om hét hotel op Hainan te worden, grote dromen, maar zeker niet onmogelijk.
En bij deze ook een uitnodiging voor diegene die op bezoek willen komen; de koffie staat altijd voor je klaar en ik zou er zelfs gebak bij kunnen aanbieden, jawel, een beetje gek is ie wel.

Inmiddels een maand op locatie en begin te wennen aan de omgeving, al moet ik zeggen dat het klimaat elke dag wel mee zit. Het is nu begin december en ik zit op de het balkon van mijn hotel kamer in een T-shirt en korte broek dit verhaal te schrijven, met een lekker bakje ‘George Clooney’ koffie. Nou was dat het makkelijkste deel van de aanpassing. Verder is het wennen en al begon ik mijn slaap vertrek in de dormitory (hoe heet dat ook alweer in het Nederlands?!), maar heb ik nu toch mijn intrek genomen in het hotel. Het bed is wat meer comfortabel en mijn baas vind het ook wel makkelijk.
Helemaal onbekend is het hier niet, zo werk ik samen met mijn voormalig General Manager uit het Westin Xian, die voorstelde om mij aan het team toe te voegen en ook een voormalig Director of Rooms die ik nog ken uit de tijd van het Sheraton in Xian. Verder veel nieuwe gezichten en dus nieuwe vrienden.
Ook het eten is hier wel even wennen, waar men in Xian graag noedels eet, elke dag als het even kan, is het hier vooral rijst, ’s morgens, ’s middags en ’s avonds. Gelukkig daarnaar genoeg afwisseling met vlees, groeten en andere bijgerechten voor een gebalanceerde maaltijd.
Voor wat betreft werk, daarin heb ik weer een stapje kunnen maken en ben ik nu Assistant Front Office Manager, ‘nummertje 2’ van de afdeling. Meer verantwoordelijkheid en al had ik nog niet het gevoel er helemaal klaar voor te zijn, ging ik toch de uitdaging aan en zal een het een soort van ‘learning by doing’ ontwikkelingscurve worden.

De eerste weken zaten vooral vol met uurtjes werken en daar werden ook de vrije dagen mee opgeslokt. Toch had ik al tijd om naar Sanya af te reizen, het dorpje van het eiland. Daar sprak ik af met een oude bekende uit Xian die ook hier zijn nieuwe avontuur begon. Het was gezellig in de kroeg en daarna zette het feestje zich voort op het strand, tot in de vroege uurtjes. Verder heb ik hier nog veel te ontdekken, maar met de geluiden van een voetbal team, eettentjes, parken en natuurlijk zee en strand zal ik me de komende tijd wel vermaken.

Ik houd jullie op de hoogte,

Zon overgoten groet,
Bas