Staatsbezoek, toeristengids en mondkapje

Dit is mijn telefoonnummer zegt de chauffeur, die mij afzet bij de aankomst hal van Xian Airport, bel maar als jullie klaar zijn om te gaan. Dus daar ga ik, met een papiertje in de hand met daarop de tekst, ‘Mr. & Ms. Wilbers’, en daar sta ik dan, met enigszins knikkende knien voor het kleine poortje waar de internationale vluchten aankomen, want hong kong is tenslotte buitenland.
Na een kleine vertraging is het zover, pap en mam zijn in het land. Koffer mee, naar het hotel, inchecken, vooral veel handjes schudden en als een soort van beroemdheden/familieleden worden onthaald en toch voelt het ook vertrouwd, met bekende gezichten en herkenbare faciliteiten in het hotel, gastvrijheid ten top, al zeg ik het zelf.
De volgende dag naar het centrum van de stad, lekker zonnetje en genieten van het leven op straat. Gezellig koffie drinken en verschillende marktjes afstruinen (een woord dat overigens te weinig gebruikt wordt in de nederlandse taal, haha, afstruinen).
Vervolgens stond er ook nog een dagtripje naar Luoyang op het programma, vroeg op, taxi naar het trein station en met de hogesnelheidstrein (+/- 280km/h, zonder bevroren wissels) naar een nabijgelegen provincie. Toerist spelen; met de lokale bevolking op de foto en als een soort van bedreigde diersoort (de niet-chinees) overal worden aangestaart met een hoop gegiegel en gegniffel. En ondanks temperaturen rond het vriespunt, erg gezellig. Ook nog ‘even’ naar een tempel waar de origine van kong fu liggen. Een uurtje met de taxi, want het ligt tenslotte maar ‘net buiten’ de stad. Want ja een woonplaats met zes-en-half miljoen inwoners kun je moeilijk een dorp noemen, al is het totaal onbekend op de wereldkaart.
De rest van de dagen waren gevuld met het; gezellig samen eten, koffie drinken en bijkletsen en ook nog even het kijken en genieten van het personeelsfeest (zie foto;s) waar iedereen compleet nuchter een volledig programma aan optredens en uitvoeringen geniet, net even anders dan in Nederland. Helaas ging onze afdeling niet met de eerste prijs naar huis, maar creerde we zeker de meeste enthousiaste reacties uit het publiek.
Natuurlijk zijn de nodige bezienswaardigheden weer een bezoek gebracht en was het me een weekje om niet snel te vergeten. Al de collega’s waren erg blij met het bezoek en misschien nog wel meer met de stroopwafels, want dat blijft toch een magisch goedje uit Nederland.

Personeelsfeest
Om nog even verder te gaan op het personeelsfeest, waar ik een actieve rol in speelde, is een gelegenheid om een cultuur verschil in de spotlights te zetten.
Een personeelsfeest, voor +/- 400 personen is lastig te organiseren in Nederland, een dag programma met karten,bowlen en steengrillen is niet iets dat je zo uit je mouw schud en ook omdat de chinezen niet van karten en bowlen houden pakken ze het op een andere manier aan. Eerst met z’n allen, als het kan tegelijk, van het buffet genieten en samen de maaltijd delen.
Vervolgens de grote functie ruimte in van het hotel, deze staat vol met stoelen, maar niet genoeg voor iedereen om te kunnen zitten en zelfs hotelgasten komen een kijkje nemen, de zaal is overvol.
Een avondvullend programma met uiteraard speeches en dank woorden, maar vooral, zang, dans en entertainment. Elke afdeling bereid een spectakel voor en dat wordt volgens chinezen maatstaven naar perfectie uitgevoerd, niet even een abc-tje of een huppeldansje, nee, een compleet ingestudeerde uitvoering van een professionele choreografie.
Mijn rol hierin komt van pas in de uitvoering, met stukje micheal jackson, chinese dans en een speciale uitvoering van het bekende koreaanse party-nummer staat de zaal op zijn kop. Niet om mijn dans kwaliteiten, vooral die van mijn collega’s, maar wel omdat de show een waar schouwspel is. (gelukkig hebben we de foto’s nog)

Mondkapje
Na de levensbedreigende luchtkwaliteitsmetingen in de hoofdstad wordt het hier in Xian ook niet beter. Natuurlijk is het nooit sprankelend geweest, maar met de berichten in de media lijkt iedereen zich meer dan ooit te voren bewust van zijn/haar gezondheid. Dus wordt me voor het weekend begint op het hart gedrukt dat mocht ik in het weekend de deur uit gaan, vooral een mond kapje te dragen en krijg ik van collega’s alsvast een voorraad mee naar huis.
Het ziet er natuurlijk lichtelijk belachelijk uit en het verhoogt ook nog eens het aanstaat-gehalte en of het echt helpt weet ik niet, maar al is het maar om mijn collega’s gerust te stellen dat mijn gezondheid toch wel belangrijk is. Mocht de stofwolk overwaaien en daarmee ook de hype van deze operatiekamer achtige mond kapjes kunnen ze vooral weer terug in de kast.

Lente festival
Inmiddels is het week voorafgaand aan het chinese nieuwjaar, beter bekend als spring-festival of in lokaal nederlands lente-festival. En waar kerst en oud en nieuw ongezien voorbij gingen is iedereen inmiddels in rep en roer.
Het hotel heeft zijn decoratie subtiel aangepast en collega’s zijn druk met persoonlijke voorbereidingen een tijd van familie maaltijden en kwaliteitstijd met familie en vrienden. Collega’s van buiten stad gaan een wereld reis ondernemen om hun familie te bezoeken en anderen zijn zenuwachtig en zijn met hun gedachte alvast in vakantie-modus.
Dat zal voor mij vooral rustig worden met vrije dagen, een stad die veranderd in een spook-dorp en een moment voor bezinning. Terugkijken en vooruit blikken.

Toeristen gids
Sinds een paar weken hebben we ook nieuwe stagiaires in het hotel, ditmaal van aziatische kom af. En omdat ik op zaterdag middag toevallig tegelijkertijd mijn kamer verlaat komen we tot het plan om met z’n drieen de stad te ontdekken, aangezien ik het al meerder malen heb gezien, is voor mij vooral de rol van opperhoofd/tourguide weggelegd.
We besluiten om de wereldberoemde terracotta legers te bekijken en omdat ik het al meerdere malen heb gezien, schepen we de swerm aan toestromende verhalen vertellers af bij de entree en doe ik mijn verhaaltje over deze indrukwekkende toeristen attractie, erg gezellig. Vervolgens terug richting de stad om naar de bekende fontein show te bekijken en te genieten van een lokaal bereide duitse schnitzel met friet.
Al met een een geslaagde dag en omdat ik deze stagiaire ervaring in de rugzak heb en graag anderen een soepele cultuurovergang wil meegeven zijn het deze gezellige gelegenheden om mezelf weer onder te dompelen in een andere cultuur en de nieuwkomers een comfortabel gevoel te geven over de tijd die ze hier gaan doorbrengen.

Verder wordt er nog regelmatig liedjes gezongen in de Karoke met collega’s voor het team gevoel en begin ik het stiekem best gezellig te vinden, misschien wel omdat ik meer versta van de liedjes die collega’s zingen, al gaan die meestal over liefde, liefde en…liefde. Zo blijken culturen ook nog veel overeenkomsten te hebben.
Het voetbal ligt nog even stil, dus vul ik mijn weekenden met gezellig uiteten, toeristen gids spelen, de kroegen in en zo nu en dan een aziatische voetmassage.

Een nieuw jaar begint goed met nieuwe ervaringen, nieuwe vrienden en onvergetelijk bezoek uit Nederland.

Voor iedereen in het zuiden van Nederland, veel plezier met de carnaval en voor de rest van Nederland, veel plezier met de carnaval, haha.

Bedankt voor het lezen,

Groet,
Bas