De trap nemen is ook een optie..

Natuurlijk je kunt met de trap gaan, maar als er een lift is, dan is de trap slechts een illusie van een keuze. Ik moet toegeven ik neem wel eens de trap, maar vooral naar benenden. Een trap ophoog, zeker als er een roltrap of lift is, lijkt een onwerkelijke optie.
Had ik maar…
Zo begint het verhaal, waarin ik achteraf dacht, het was nog niet zo’n slecht idee. Laat ik bij het begin beginnen. Ik ben net op mijn kamer om nog even mijn tanden te poetsen voordat ik verder ga met koffie maken en biertjes inschenken en om daar te komen moet ik een verdieping naar beneden, jawel de reistijd van ‘thuis’ naar werk is welgeteld 8,5 seconden, normaal gesproken…
Maar niet deze keer, ik stap de lift in en druk op nummer drie, eigenlijk heel logisch. Todat de lift een soort van stotterende beweging begint de maken, ook niet onherkenbaar, ik ben tenslotte in china, het apparaat zit er al twee-en-twintig jaar, dus het zou kunnen dat het niet werkt.
Dus voor mijn gevoel zijn we de derde verdieping gepasseerd, geen probleem, volgens de display ben ik nu bij de begane grond, dus druk ik maar op nummer één, in de hoop dat de deuren open gaan, wederom, geen succes. En de display stopt dan maar met functioneren, waar ik me op dat moment precies bevind is onduidelijk, ook voor de rest van de wereld. Na een minuut of 10 begin ik me toch af te vragen of er nog iets gaat gebeuren dat de situatie doet veranderen, waarschijnlijk niet, is de conclusie, dus ik zit vast..
Rationeel als ik denk, zijn er twee, misschien drie opties. Één, de alarm knop, ben niet echt fan van het geluid, dus doe maar niet. Twee, mezelf bevrijden, ben niet echt een techneut en om erger te voorkomen, laten we dat maar niet doen. Dus optie drie, een hulplijn bellen. Dus draai ik het nummer van het hotel, er wordt vriendelijke opgenomen en om verwarring te voorkomen vraag om door te verbinden naar de concierge. Mijn collega neemt keurig de telefoon op en hoort dat ik het ben. Nadat ik hem vertel dat ik in de lift zit klinkt er een soort van gerust stelling (niet waar ik naar opzoek was, maar oke). Dus vertel ik de beste man dat ik er niet uit kan. Ah, de boodschap wordt begrepen en actie wordt ondernomen. Tien minuten later staat er dan een man van de technische afdeling van de lift maatschappij aan de andere kant van de deur (of zijn ze in zo’n maatschappij allemaal van de technische afdeling?) Afin, na nog eens tien minuten knutselen, het apparaat (de lift) gereset en een soort van babilonische spraakverwarring achtige conversatie verder gaan de deuren open. Ik ben beland op verdieping min anderhalf, logisch dat de deur dus niet open kan. Het gaat immers maar tot min één. Maar eind goed al goed, na ruim dertig minuten ben ik terug in de bewoonde wereld, bedank mijn collega aan de concierge balie en ga (al fluitend) aan het werk alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Zo wordt mijn bucket list (ongewenst) vanzelf korter.
En als klap op de vuurpijl geef ik mijn collega de suggestie om vanaf die dag maar continue met een fles bier rond te lopen, voor het geval dat hij in de lift vast komt te zitten, verreiste is wel, zegt hij, dat een nieuwe lift wordt uitgerust met een flessen opener, want met een fles bier en een opener rond lopen, ‘voor-het-geval-dat’ zou ook alcoholistisch overkomen.
Vootnoot; nergens in de lift een MIC-logo (Made-In-China).

Verbogen werkeloosheid top-10
Uit de categorie verbogen werkeloosheid kenden we al; snelweg vegen, geluidswal poetsen en treinkaartje verkopen, doorgeven en afrekenen (3 personen). Natuurlijk kunnen we daar nog meer zaken aan toevoegen; zoals het bedienen van een tafel in het restaurant met 4 personen, één voor de glazen, één voor het opnemen van de bestelling, één voor het inschenken van de thee en de laatste voor het verbaasd kijken naar de verzameling buitenlanders (niet-chinezen) aan één tafel. Daar kunnen we er vanaf vandaag weer één aan toevoegen. Het afstoffen van supermarkt displays. Jawel, een stofdoekje om het prijs/aanbieding diplay in de supermarkt stof vrij te houden. Natuurlijk kan dit verschillende redenen hebben.
1. Werkegelegenheid creeeren, deze persoon heeft toch een baan, kan voor hem/haar voorzien en voor de familie. (financieel perspectief)
2. Met de huidige lucht vervuilings levels in china kan het zeker waarde hebben om de displays helder te houden. (noodzaak)
3. Niet direct nodig, maar de werkeloosheids cijfers worden verlaagt. (scorebord journalistiek).
4. Anders, namelijk…
Zo blijkt een culturele ervaring toch verschillende invalshoeken te creeren, anders dan, de nederlandse ‘das toch overbodig’.
Natuurlijk is hier geen beeld materiaal van, ookal ben nog een tourist in dit land, dit soort zaken verdient het niet om vast gelegt te worden al is het moeilijk om van mijn netvlies te verwijderen.

Bedankt voor het lezen,

Groet,
Bas.