262.974 minuten

182,5 dagen om precies te zijn, 4.382uren, dus 262.974minuten en ook 15.778.463 seconden and counting..
Ja beste mensen, dat is de hoeveelheid tijdseenheden die ik op het vaste land van China heb doorgebracht tot op heden en dus ook nog precies zo veel tot het einde van mijn huidige contract hier in xian, om iets meer dan steenworp afstand van de oceanen en hagelwitte stranden die het aziatische continent rijk is.
In plaats daarvan is het veel stof, een beetje vervuiling her en der en uitlaat gassen van auto’s zonder nummerplaat (binnen 8 dagen oud dus). En hoewel dat slechts nieuws lijkt, is het eigenlijk het tegenovergestelde, want al zou ik denken dat het verkeer te druk wordt en vervuiling ontstaat zijn de chinezen optimistisch en schenken ze aandacht aan het feit dat chinezen de mogelijkheid hebben en de kans pakken om zich een auto te veroorloven. En dat is hetgeen ik vooral geleerd heb de afgelopen tijd. Er zijn letterlijk (minimaal) 2 kanten aan elk verhaal. Zijn waar ik ben, voor de nederlandse lezers aan de andere kant van de wereld, geeft het ook een andere kijk op het leven en maakt het de andere kant van het verhaal zichtbaar. Al klinkt het allemaal wat vaag onthoud het verhaal van de auto’s en pas dat toe op zo’n beetje alle mogelijke (levens)ervaringen in het dagelijks leven van een buitenlander in het land van rijst, uniformen en mogelijk schnijbare tegenstellingen.

Als tussendoortje de voetbaluitslagen van de afgelopen weken;
Met team ‘beef-noodle’ (zoals onze team naam zich vrij laat vertalen) als thuisspelend team genoemd, hier onder de resultaten met de laatste wedstrijd als eerst genoemd;
3-9 (+1)
0-10
7-4
0-4
2-7
1-6
Zoals blijkt is ons doelsaldo negatief, wat daarmee ook een directe aanleiding geeft tot het beperkte aantal gewonnen wedstrijden, maar dat mag de pret niet drukken. Het feit dat ik in de laatste wedstrijd een bijdrage mocht leveren aan de gescoorde goals met mijn positie als laatste man zegt genoeg over het uitgebalanceerde team, haha. Gelukkig voert plezier nog de boventoon dus zal ik ook volgende week weer het aantal tegengoals proberen te beperken. Oh.. en voor diegene die zich afvraagd hoe we dan toch een wedstrijd hebben weten te winnen, dat was niet omdat wij beter waren, maar omdat de tegenstander minder goed was dan ons.

Medische check
Woensdag ochtend, net voor 8 uur in de ochtend, het is nog niet druk, dus tijd om mijn e-mail te lezen heb ik wel. Een van de e-mails is van personeelszaken, de jaarlijkse medische controle is aanstaande van een team van afgevaardigden op doctoren lijkende overheids functionarissen doet ons het genoegen een bezoek te brengen en alle (+/- 400) personeelsleden onder de loep te nemen. Volgens de e-mail zijn er twee mogelijke data, morgen en de dag na morgen, morgen heeft de voorkeur aangezien het aantal doctoren de dag erna beperkt is. Verder nog het verzoek om 2 pasfoto’s en een lege maag mee te nemen, aldus de engelse vertaling. Daar sta je dan, rondrennende collega’s door de benenden verdieping van het hotel, omdat iedereen dit maar gewoon afgerond wil hebben. 4 stations zijn ingericht, nummer 1 is voor de man waar ik met ontbloot bovenlijf (onder toeziend oog van alle aanwezige collega’s) gecheckt wordt op wat lijkt op de aanwezigheid van alle organen en aantal ribben die intakt zijn, geslaagd. Nummer 2, een station dat alleen voor mannen is, maar wat ze precies tesen is nog maar de vraag, ach.. ik krijg weer een stempel en mag naar nummer 3, een klein donker hokje met iets dat lijkt op een rontgenapparaat maar dan de houtje-touwtje-ducktape versie, ook weer geslaagd, stempels verzameld en door naar het vierde en laatste station, de bloedtest, onderarm gestrekt, en zonder af te binden (gelukkig wel een kleine ontsmetting) lijkt de zuster mijn ader te vinden zonder te kijken, want ze is druk in gesprek met haar collega. Bloed in een buisje, stop erop en klaar. Nu maar hopen dat de goede naam en het goede nummer gematcht blijven want zoals als de bloedbuisjes verzamelt werden zou het zomaar verwisseld kunnen worden in de grote grabbel-verzamel-ton. Maar ach, ook daar maar ik me niet meer druk om, ik heb alle stempels verzameld, kom niet langs start, dus geen bonus punten, maar gewoon weer aan het werk, alsof het de normaalste zaak van de wereld is en misschien is het dat ook wel. Toch bijzonder, een volledige medische keuring voor vertrek naar china, een in de eerste week na arriveren en weer een nu ik er een half jaar ben. Geloof niet dat ik in de afgelopen 5 jaar zovaak bij de dokter ben geweest. Kan ook niet zeggen dat ik me gezonder voel na het bezoeken van chinezen in witte laberatorium jassen met grote jampot-glas-brillen die op doktoren lijken..

stroomstoring
Huh..wow..what happend.. zegt mijn collega terwijl ik de slaap nog uit mijn ogen wrijf. Niks raar op het eerste gezicht, de lampen gaan allemaal aan en uit en de tv, computer en andere electronische apperatuur stopt ermee.. Aardbeving?! Blikseminslag?! Kortsluiting?! Helaas.. niks van dat alles, gewoon onderhoud aan het stroom netwerk en waarschijnlijk heeft iemand het rode draadje aan het gele draadje geknoopt en is nu net een nieuwe kop thee halen, dus geen stroom.
Met mijn boeren verstand maar naar de eerste verdieping gegaan om te kijken of ik de receptie kan ondersteunen. Met handen, voeten, gebaren taal en noodverlichting op batterijen doen we alsof er niks aan de hand is en gaan we verder met het uitchecken van gasten. Gelukkig was het allemaal een stuk spectaculairder dan dat het klinkt en is het hele management bijeen om de gasten te kalmeren en de operatie soepel te laten verlopen. Met een mobiel pinapparaat in de hand een werkend computer scherm gevonden en aan de balie van de concierge gasten uitchecken, hoezo hands-on mentaliteit, haha.
Ongeveer 15 minuten later doet de stroom het weer, wordt de wachtende rij gasten verder geholpen met uitchecken en is everything back to normal. Een goede leerervaring voor komende week als de geplande stroomuitval plaats zal vinden.
Toch vroeg ik me af of wij als 5-sterren hotel geen back-up stroom voorziening hebben en wat blijkt, die hebben we wel, maar klaarblijkelijk werkt de schakelaar daarvan niet naar behoren, dus helaas niet gelukt. Volgende week weer een kans, kijken of het dan beter gaat.

De volgende uitdagingen staan nog op de planning;
- een nieuw pak aanschaffen/aan laten meten
Ja dat is een uitdaging is dit grote dorp van 8 miljoen mensen, want welke boer heeft er nu een maatpak nodig in de lengte van bijna 1meter90..
- een korte vakantie plannen
Met ongeveer 11 vrije dagen te goed en een aflopend contract moet het toch mogelijk zijn om die dagen om te zetten in een avontuur ergens in de buurt van een strand, cocktails met parapluutjes en chinezen die zich afvragen waar die nederlandse jonge god alleen op vakantie is in hun land
- chinees leren
Na gesprek met velen blijkt dat ik er toch aan kan ontkomen, de taal leren. Wil ik in china blijven en carriere maken zal ik er toch aan moeten geloven. En hoewel sommige zeggen dat een chinese vriendin vinden de beste leermethode is, ga ik toch voor een meer traditionele manier van woorden leren en uitspraak blijven verbeteren.

Vanuit een opwarmend Xi’an, herstellende van een verloren, vermoeiende voetbal wedstrijd, de groeten en tot de volgende, Bas

Ps. ik hoop dat iedereen de carnaval weer heeft overleeft dit jaar en dat de kastelijnen maar weer veel euro’s verdient mogen hebben.
Ohjah.. en voor de geinteresseerde, ik ben weer of FB te vinden, nice-la!
Pps. De foto is van de kaas uit nederland besteld via het internet in china door mijn collega, genieten!