Chengdu en lentefeest

De wekker gaat, 6 uur, normaal een ‘mooie’ tijd om op te staan en te gaan werken. Dus al bijna met mijn pak aan herinner ik me dat het vandaag een andere dag is..een vrije dag. Schaars goed afgelopen periode. En als kers op de slagroom, 4 op een rij. Dat in combinatie met het gezelschap van mijn ouders staat er een reisje naar Chengdu op de planning.
Dus goed gekleed in een spijkerbroek en overhemd en zonder mezelf te scheren begeef ik me naar de eetzaal waar het ontbijt geserveerd wordt. Lekker rustig rond deze tijd, op een paar vroeg opgestaane aziatische gasten na. Verwonderlijk hoe ze zonder pijn of moeite iedere dag vroeg naast hun bed staan, het is niet aan hun gezicht af te lezen. Dat komt ’s middags pas als ze in hun ogen wrijvend opzoek zijn naar lucifer stokjes om ook de laatste uurtjes zonlight te kunnen zien.
Op naar het vliegveld en het lange wachten kan beginnen, want tegen de tijd dat de instapkaarten te krijgen zijn, hoor ik in gebrekkig chinees dat de vlucht al vertraagd is. Dat is dan inmiddels niet meer verwonderlijk, want dat schijnt zo’n beetje de regel te zijn voor iedere (binnenlandse) vlucht hier. Maar goed, na een kopje cappuccino of capecynno volgens de menu kaart en 3 toilet bezoeken verder is het dan toch tijd aan boord te gaan van wat een gekrompen toesel leek, of gewoon propvol chinezen.
In Chengdu aangekomen heeft de taxi chauffeur de grootste moeite het hotel te vinden, na drie keer bellen en herhaaldelijk te beweren dat hij het echt wel weet, arriveren we via een omweg van bijna 30 minuten toch op de plaats van bestemming.
Daar zit ze dan, in een rood jasje met een bondkraagje. Waarom die verklein woorden? Als je haar zou zien, zou je haar niet ouder schatten dan 14 jaar oud, maar onze gids is toch echt mijn leeftijd. Met een groot vocabulair en een correcte uitspraak van de engelse taal help ze bij het inchecken en gaan we vervolgens op pad om wat te eten en het muziekpark te bezoeken om uiteindelijk vroeg onder de wol te duiken van de volgende dag staat de hoofdattractie ‘HET panda onderzoekscentrum’ op het programma.
Na 43 kuilen en 26 bulten in de weg arriveren dan toch heelhuids bij de ingang, nog een beetje laaghangende mist over het park, een groepje winkelbediende die niet eens hun best doen om een pandabeer aan mij te slijten beginnen we onze tour door het park.
Al rollend door de bamboo, over elkaar heen klimmemd en meerdere pogingen wagend om elkaar uit de boom te duwen blijken die reuzenpanda’s toch meer te doen dan bamboo eten en slapen, al blijft dat wel de hoofdactiviteit van de dag. Toch raar dat ze dan altijd zwarte kringen onder hun ogen hebben en het figuur van een sumo worstelaar..
Verder bestaat chengdu uit tempels, kloosters en parken. En wat verder opvalt, in vergelijking met de thuishaven xian, is een beter georganiseerd verkeer, ruimte voor fietsers op het fietspad, brommer winkels in tienvoud naast elkaar en andere keuken en accent van de chinese taal.
Voor elke niet chinees zeker de moeite waard en voor diegene die niet overtuigd is, bekijk het beeld materiaal.

Lente Feest
Sping festival of chinees nieuwjaar, het einde van de winter en begin van het nieuwe jaar volgens de chinese calender. Oudjaarsavond, traditioneel een diner met familie en tijd om het afgelopen jaar af te sluiten.
Chinees nieuwjaar is de langste en meest belangrijke feestdag(week) van het jaar. Verschillende regio’s, families en tradities geven kleur en leven aan deze heugelijk dagen. Van gezamenlijke diner, tot de grote schoonmaak van huis, kantoor en bedrijf tot ophangen van gelukstekens en het verwijderen van eventueel ongeluk brengende voorwerpen.
Decoraties voor geluk, voorspoed, blijdschap, goede gezond en lang leven. Natuurlijk al dan niet traditioneel met veel vuur werk en voor de kinderen een financieel cadeau van de ouders in een traditrionele rode envelop die evenveel geluk, voorspoed, blijdschap, goede gezond en lang leven met zich mee draagt als de decoratie.
Waarom de herhaling, nou omdat de decoratie overal hangt, deuren, auto’s, huizen, supermarkten, winkels, kleding, bomen en fietsen er mee versierd zijn dat je er simpel weg niet om heen kunt, nu maar hopen dat er een beetje van dat alles naar de mensen waait die het verdienen en nodig hebben zodat het komend jaar allemaal wat roos(rood)kleuriger mag zijn.
Voor de gemiddelde chinees (voor zover die bestaat) betekend samen zijn met familie en vrienden, samen eten en drinken, voor mijn gevoel vergelijkbaar met de westerse periode van kerst en oud&nieuw.
En wat betekend dat voor een nederlander in china? 3 verplichte vrije dagen (nationale feestdagen) uitgaan en vuurwerk afsteken waarschijnlijk. Lage bezetting in het hotel, want alle stadsmensen zijn terug naar hun familie en ook collega’s proberen een bezoek aan de thuisbasis te brengen.
En aangezien kerst en oud en nieuw hier ongemerkt voor bij zijn gegaan, buiten één glaasje bubbels en een verdwaalde vuurpijl zal ik me storten in dit begin van dit nieuwjaar.
‘When in Rome, do as Romans do’, oftewel, gedraag je zoals diegene om je heen. Nog maar wat rijst naar binnen werken, een keer op de grond tuffen en er onvoorstelbare rijvaardigheden op na houden dan maar en vol over gave genieten van wat een non-stop vuurwerk festijn van 2 a 3 dagen schijnt te gaan worden.

Ohjah en al is er al sinds er begin december een voorspelling van sneeuw op het nieuws, tot op heden heb ik nog geen sneeuwvlok gesignaleerd. Maar fris is het hier wel, met droge lucht en een temperatuur rond het vriespunt gedurende de dag is het buiten koud en in een 5sterren hotel goed vertoeven. Dus besluit ik binnen te blijven en mijn twee beste beentjes voor te blijven zetten.

Míngtin jiàn chinees voor OOTTMÖÖN,
oftewel we zien ons morgen, groeten uit het verre oosten,
Basi Weierbosi (zoals mijn laatste nieuwe chinese naam ongeveer klinkt)