Elk einde is een nieuw begin

Daar zit ik dan, nieuwe omgeving, zonlicht dat net langs mijn bureau schijnt.. en in het verlengde van het computer scherm een televisie aan de muur met het Chinese kanaal dat op MTV lijkt voor achtergrond muziek.

Je vraagt je natuurlijk af waarom het (weer) zolang heeft moeten duren voor een nieuw verhaal. Verschillende redenen, die stuk voor stuk aanbod komen in het volgende avontuur. Maar de belangrijkste reden toch wel dat ik, al was het maar voor even, op vakantie was in het mooiste koude kikkerlandje ter wereld. Waarom het kikkerlandje moet zijn blijft voor mij nog altijd een raadsel trouwens, maar dat terzijde.

Sheraton Xian
Zo tegen eind september liep mijn contract ten einde en anders dan in Nederland mag de medewerker hier zelf actie ondernemen, al werd mij verzekerd dat bijtekenen geen probleem en later bleek een nieuw contract al maanden klaar te liggen, wachtend op een handtekening. Wat een luxe.! En niet vanuit een arrogant oogpunt, maar meer vanuit de zelf voorgeschreven levenswijsheid (Family, Health and Happiness) besloot ik om opzoek te gaan naar een nieuwe uitdaging, elders. Na verschillende contact gezocht te hebben in het land, bleek het toch lastiger dan verwacht en kwam onverwachts de kans van verrassend dichtbij.
Na twee jaar op de plek te zijn waar ik ooit (ruim 4,5 jaar geleden) als stagiair begon had ik het gevoel dat ik in een soort van vissenkom zat en de buitenwereld wel zag, maar me er niet echt in mengde. En natuurlijk is het fijne plek maar misschien was het tijd voor een aquarium. Mooie beeldspraak vanuit een plek waar het zo’n 1,5 dag per jaar sneeuwt en de regenachtige dagen bijna op twee handen te tellen zijn, haha. Het komt er op neer dat ik het gevoel had dat er beweging moest komen in mijn activiteiten, dankbaar voor alle kansen en mogelijkheden die heb gehad binnen het bedrijf was het toch een voor de hand liggende keuze om te vertrekken want de trein van het leven staat niet stil en ik wilde graag naar een volgend station, anders dan 99,9% van de lokale bevolking maak ik graag een keuze.
Na te hebben gewerkt als; Guest Relation manager, Sheraton Club Lounge Manager, F&B Service Manager, Guest Relation Serive Manager en uit eindelijk als Assistant Front Office Manager was het hoog tijd om een gestructureerde stap te maken in mijn carrière die weer stoelt op de drie wijsheden als hierboven vermeldt (F.H.H.).

Westin Xian
En na contact gezocht te hebben met een collega kwam de kans naar voren om binnen Starwood voor een andere tak van de familie aan de slag te gaan. Het Westin Xian, voor de geïnteresseerde kijk op westin.com/xian, een kans om als Guest Relation Manager aan de slag te gaan. Nu hoor ik je denken (ja, zelfs op zo’n afstand) dat heb je toch al gedaan, is dat dan niet een stap terug in je carrière? ja en nee. Vanuit mijn oogpunt ligt het service niveau bij het Westin op een hoger niveau en met een hotel dat net 1,5 jaar open is, zijn er kansen genoeg om me te ontwikkelen en wat blijkt, al voor ik mijn eerste werkdag gestart was kreeg ik de kans om meer te doen, graag, dus ook het werk van de Guest Service Manager is aan mij toebedeeld, nice.! Het komt er op neer dat ik in contact met de mensen (en dat doe ik toch graag) om ze blij te maken en te zorgen dat dagelijkse operationele oneffenheden worden weggewerkt. Denk aan; speciale verzoeken (kookles in Xian), klachten oplossen (aanrijding in de parkeer garage) en het ondersteunen van het team aan de front office (receptie, club lounge, conciërge, telefoniste, guest relation officer (zorgen voor de VIP’s) en waar nodig de andere afdelingen in het hotel, beveiliging, onderheid, sales en housekeeping. Over het algemeen in een ondersteunende rol en een soort van manusje van alles voor hand en spandiensten.
Of het voor me weggelegd is weet ik niet, maar na een weekje meeloop-diensten te draaien stond ik er (met vertrouwen van de afdelingsmanager) alleen voor. Best een hele kluif en met de bijbehorende nachtdiensten is het afwisselend, indrukwekkend en lekker operationeel. Het contract is getekend voor een jaar om vervolgens verder te kijken en opnieuw de balans op te maken. Tot die tijd, hard werk en vooral genieten.

Vakantie in Nederland
Want genieten was het zeker toen, de kogel door de spreekwoordelijke kerk was, de beslissing was genomen ik zou Sheraton Xian zou gaan verlaten, mijn gezicht verwikkeld in een lach en een traan. Maar vooral was ik klaar voor een vakantie. Na meer dan een jaar afwezigheid in het land van ‘dat eet om zes uur en ook nog eens op tijd komt’, heerlijk!
Jawel, ik had nog genoeg vakantie dagen om mijn volledige uitschrijfperiode met vrije dagen op te vullen, maar dat leek me niet beleefd en heb ik de helft laten schieten om het allemaal netjes af te ronden en over te dragen. De laatste twee weken zou ik gebruiken om vakantie te vieren en te verhuizen naar mijn nieuwe woonplek.
Dus met een weekje voorbereidingstijd was het zover, de koninklijke luchtvaarmaatschappij zou mijn vervoer verzorgen (natuurlijk tegen een kleine vergoeding) en deze jongen zou een ruime week op bruine boterhammen en kaas overleven en óf ik daar zin in had, zeker weten.!
Dus alle benodigdheden gepakt (paspoort, creditcard, cash en.. tandenborstel) was ik klaar om te gaan, een weekje voor familie, vrienden en een beetje voor mezelf.
Voor iedereen die er deel vanuit maakte, bedankt, het was fantastisch en dat meen ik, ik kom zeker terug, de vraag is wanneer.. Bedankt voor iedereen die het mogelijk heeft gemaakt, lekker eten, gezelligheid en het delen van verhalen en ervaringen. Voor de liefhebbers is er nog wat beeld materiaal beschikbaar als herinnering. Voor diegene die ik niet heb kunnen opzoeken door gebrek aan tijd en volgeplande dagen, jullie zijn van harte welkom in China (net zoals alle anderen die graag op reis gaan) en ik ga volgend jaar mijn best doen om langere tijd in NL te zijn en te genieten van al het gezelschap.


Verhuizen
Een van de activiteiten die enige planning vereist, zou je denken. Gelukkig heb ik met al mijn ervaringen, 6 keer verhuizen in 4 jaar, studententijd genaamd ook dit varkentje kunnen wassen. Een paar dagen voor mijn officiële werkdag zou het hotel volgeboekt zijn, goede zaak hoor ik je denken, en jawel, mijn laatste week met een vol hotel afsluiten zou een goed idee zijn. Waar het niet dat de hotel te veel hotelkamers had verkocht en ik, vriendelijke doch dringend, werd verzocht mijn kamer te verlaten, waarschijnlijk voor één nacht, dat werden er natuurlijk twee. En omdat ik mijn leventje van de afgelopen twee jaar al in verhuisdozen had zitten, een dag voor de start van mijn vakantie om vervolgens terug te komen en het hele boeltje naar de andere kant van de stad te verhuizen was het een hele proces in een stroomversnelling gekomen. Dat maakt het emotionele proces erachter wel makkelijker, beslissing maken en gas geven.
Alles maar tijdelijk opgeslagen in een ongebruikt kantoor gedeelte, vakantie benodigdheden in een koffer en ik mocht twee nachten in de medewerkers verblijf logeren. Goede en leerzame ervaring. Met nog 5 anderen op de kamer, een soort van sanitaire voorziening op de gang en het ontbreken van mijn persoonlijke eigendommen ervoer ik wat de meeste van mijn collega’s (op moment van schrijven voormalig-collega’s) dagelijks meemaken. De achterkant van een vijfsterren hotel, zonder de spotlights, maakt een mens nederig en waardeer hetgeen hij/zij heeft. Buiten dat was het goed om een band te versterken met collega’s door het ontbreken van elektronische entertainment (lees; tv) komt het al snel tot een gesprek, geraakt, midden in het hart.

Het einde van één hoofdstuk is het begin van een nieuw;
Na ruim twee jaar in het land van de rode vlag ben ik het nog (lang) niet moe en voel ik me ook hier weer thuis na twee vakantie. Vriendin, vrienden, nieuwe werkplek, nieuwe woonplaats en een nieuwe start.. ik ben een gelukkig mens en daar zal ik opnieuw en opnieuw naar blijven streven.

Voor het voetbal team (beter bekend als; beef-noodle) zijn er weer nieuwe tenues in aantocht voor een kleine 7 euro spelen wij komende seizoenshelft in het rood-zwart van AC milaan en met rugnummer 23 zal ik de verdediging voor mijn rekening nemen. In het hotel werkt een stagiaire uit Portugal en ook hij sluit graag aan voor de wedstrijden.

De Chinese lessen werpen nu daadwerkelijk zijn vruchten af en ik kom op een punt waar ik begin te geloven dat de taal tot op zeker hoogte toch beheersbaar is/zal worden. Met mijn huidige functie wordt er meer communicatie verwacht in de taal van het land en dat gaat me toch aardig goed af. En als allochtoon toon ik goed aanpassingsvermogen naar de collega’s en gasten. Het sociale proces gaat ook soepel nu ik wordt ‘geadopteerd’ als half-chinees en vind ik mijn plekje in het team.

Na ruim 1500 woorden is het verhaal op zijn en einde en komt de volgende update voor kerst.

Bedankt en tot ziens,
Bas

Ps. Beeld materiaal bijgevoegd..