Bas Wilbers en de avonturen in de grote stad.

Nieuw bericht uit china.

Na de algemene introductie van t hotel stond vrijdag de introductie van de department op t programma.
Ook hier weer veel handjes schudden, voorstellen en uitleggen dat mijn naam niet boss is maar bas. En t feit dat Bas mijn given name is en niet mijn family name vereist ook enige uitleg.

om 08:30 begon de uitleg over de verschillende afdelingen, functies, personen en verantwoordelijk heden. Omdat er tussen 09:00 en 12:00 aan de electriciteit gewerkt werd waren er slechts een aantal computers beschikbaar voor de check-ins en moesten we in t back-office omgaan met beperkt licht (lees: eigenlijk geen licht, maar na een zoektocht bij de housekeeping in de kelder hebben we een soort oversizede zaklantaarn gevonden.
Na de lunch was t de tijd om mee te kijken over de schouders van mijn collega's aan de receptie. Maar laat ik eerst de lunch uitleggen, deze vind plaats in de staff canteen die zich bevind in de kelder, waar verschilleden bordjes met soms onverklaarbare gerechten genoten kunnen worden, maar wij westerlingen met een small-stomach kunnen maar de helft op van een chinese volwassen vrouw en voor iemand die van zichzelf vind dat hij veel kan eten is dat wel ff wennen. Voor mij was de lunch pauze een uur, dat is voor mensen van t management, de andere hebben maar een half uur pauze ook dat voelt af en toe vervelend.
Terug naar de receptie, hier was t vooral meekijken want iets verstaan van een chinese conversatie is ONMOGELIJK.
Wel word ik betrokken bij alle internationale gasten, komt er net die dag een bus vol amerikanen aan bij t hotel, yes eindelijk iets te doen. Verder was de dienst vooral lang en vermoeiend maar heb ik wel aantekeningen kunnen maken en ben ik een pro in t copieren van paspoorten.

Vrijdagmiddag na de shift was t tijd voor een ontspannend momentje in de sauna, hetgeen vaste prik lijkt t worden, ja t is best zwaar hoor.
's avonds zijn we gezellig uiteten geweest in een bekend dumpling restaurant en gingen we met de 4 holland trainees stappen in club salsa ergens op de 7de etage van een gebouw. Daar zaten we gezellig aan een tafeltje en hebben we een dansje gewaagd. De chinese vogeltjes dans en andere hippe moves heb ik al aardig onder de knie, maar t vereist wel wat oefening. Het was een gezellige avond, maar t woord ganbei (proost) wekt schrikreacties op. Als je namelijk word aangetikt en er word ganbei geroepen dan moet je je glas in een keer leeg drinken om je nieuwe chinese vriend niet voor schut te zetten. Maar aangezien wij uit Hélan (NL) komen zijn er nogal veel chinezen die vrienden willen worden, en dat word op t eind van de avond wel vervelend. Ook het aan je arm meegesleurd worden naar de dans vloer door een man en het handen schudden op de toilet(deze man was nog niet naar t toilet geweest, en toch heb ik nog maar 2 x mijn handen gewassen en aan zijn nuchtere vriend gevraagt of hij zijn maat mee wilde nemen naar een andere plek. is een aparte ervaring.

Zaterdagmiddag hadden we weer met de holland trainees (Inge en Silvana) afgesproken voor een fiets tochtje over de city wall. Erg leuk om op een hollandse manier deze tocht van 15 a 20 kilometer af te leggen en er is genoeg gezien. De verschillende tusen arm en rijk zijn goed te zien. Binnen de stads muren is het oude deel (zie foto's) Daarbuiten staan torenhoge kantoor panden en wonen de rijke.
Na de fiets tocht was t tijd voor lunch, daar een soort van snackcorner gevonden te hebben was mijn drankje een cola met softijs erop en een kleine burger en een frietje.

Zaterdagavond zijn we naar een lokale bar geweest en hebben een iets te duur biertje gedronken en lekker gepoolt.

Zondag is voor ons een rustdag om lekker maximaal uit te slapen en uit te rusten. We zijn wel nog even de stad in geweest voor een hapje eten een een tocht door muslim street en dat laatste was een hele aparte maar leuke ervaring. Het is hand op de knip, je neus af en toe dicht houden en van de ene verbazing naar de andere om de wijk door te komen, het onwijken van auto's, scooters, taxi's, tuktuks is ondertussen iets dat we onder de knie krijgen. Soms moeten we alleen nog oppassen dat we de chinezen niet omver lopen, want met 7 miljoen in een stad en een gemiddelde lengte van 1.60 is dat soms nog best lastig;).

Morgen is de eerste officiele stage dag en dat zal zijn bij de dames van t telefoon team, dus dat zal ook veel observeren worden en t maken van aantekeningen. Daarna zal ik een aantal dagen meelopen met de concierge. En dat is een leuke functie in ons hotel. Hier komen gasten met allerlei vragen namelijk en buiten het deuren openhouden en het dragen van koffers kan ik hier veel leren over het hotel en de stad.
Dit is allemaal onderdeel van mijn cross-training, waarbij ik op verschillende onderdelen van de afdeling een aantal dagen zal meelopen, om zo de hele front office afdeling te leren kennen. Zo zal na de telefoon afdeling en de concierge ook het business center, de execuive floor, de afdeling reserveringen, guest relation office en guest relation agent ook op t programma staan.

Inmiddels zijn er ook foto's beschikbaar via de site:
http://baswilbers.magix.net/

en wil ik nog vermelden dat het lokale eten hier super lekker is. Na een paar keer uiteten en verschillende gerechten geprobeert te hebben kan ik zeggen dat t in geen opzicht lijkt op t geen wij in NL chinees eten noemen. En soms heb je dan wel de pech dat je inktvis pootjes of eendenlever besteld, maar zelfs dat kunnen ze hier lekker laten smaken.
Al is t wel vaak bestellen uit een plaatjes boek en dan maar hopen dat t smaakt want karakters lezen is niet te doen.

Het aangestaard worden is minder vervelend dan een paar dagen geleden. Maar als kleie kinderen voor t eerst een westerling zien voel je je nog wel een bezienswaardigheid.

Bedankt voor alle leuke reacties en het is leuk om via msn of skype contact te hebben met Nederland om zo op de hoogte te blijven van wat er in ons landje allemaal gebeurt.

Zaijian en tot de volgende keer bij weer een nieuw avontuur van Bas in China. Waarschijnlijk zal dat pas weer in t weekend zijn omdat er doordeweek gewoon lange dagen gewerkt moet worden en dat niet echt spannend is om uitgebreid over te vertellen;)(lees; meekijken, engels proberen te praten en zoveel mogelijk proberen te leren).

Groeten,

Bas