Ter land, ter zee en in de lucht

Eindelijk weer een update uit China. Het werd ook wel weer eens tijd, na bijna een maand niks geschreven te hebben. Er zijn weer genoeg leuke dingen gebeurt om een mooi verhaal over te schrijven daarom wil ik jullie meenemen in de wondere wereld van China.

Uit het vorige verhaal valt op te maken dat mijn familie over de vloer zou komen. Vandaar het deel ‘in de lucht’ in de titel, ze moesten immers een lange reis afleggen voor ze hier zouden komen. Na een nachtje in beijing te zijn gebleven om te wennen aan het tijdsverschil kwamen ze naar Xi’an, hier verbleven ze 7 dagen. Ik had me in de voorafgaande weken gepositioneerd in de rol van tourguide. Een planning gemaakt voor de toerischtische zaken in Xi’an. Ook had ik het vervoer geregeld, al bleek later dat deze man een eigen visie had m.b.t. snelheidslimiet.(lees: harder van 50 km/h ging t busje niet).
Gelukkig had ik gedurende deze week een aantal momenten vrij zodat ik mee kon gaan om te lunchen, te dineren of gezellig door de stad te wandelen. De rest van de tijd moest er gewoon gewerkt worden zodat ik de week daarna mee kon naar beijing. Ik was natuurlijk maar wat blij om mijn ouders en broers te zien na zo’n lange tijd aan de andere kant van de wereld. Het is wel apart om ze te ontmoeten aan de andere kant van de wereld, maar na enkele ogenblikken voelt het weer vertrouwt en is t niet anders dan door een grote nederlandse stad te lopen (een echt grote stad hebben we natuurlijk niet in nederland, maar je snapt wat ik bedoel) Voor een warm onthaal heb ik de jongere garde (lees: Rob, Koen en Chantal) op hun eerste dag meegenomen op sleeptouw naar de Salsa, een discotheek die in ieders geheugen staat gegrift na een bezoek aan Xi’an. De rest van de week moest ik wel werken, maar hebben zij de belangrijkste tourischtische dingen van Xi’an bezocht.

Na het een aantal keer aan mijn supervisor en mijn manager gevraagt te hebben was het dan toch gelukt, ik kreeg 6 dagen achter elkaar vrij om met de familie mee te gaan naar beijing. Eenmaal in beijing aangekomen stond de tourguide al op ons te wachten en ook de chauffeur was blij ons te zien. Onderweg naar het hotel werd ons het schema voor de komende dagen even uitgelegd, en als we nog op of aanmerkingen hadden waren die van harte welkom. Heel erg fijn zo’n tourguide die beter engels spreekt dan mij (ja dat is redelijk wonderbaarlijk als je al 3.5 maand stage loopt in xi’an). Op de planning stond:
Dag 2: handycraft factory, een klein fabriekje waar hand gemaakt de mooiste vazen werden gemaakt. De chinese muur, het beklimmen van de chinese muur, waardoor ik mij nu mag scharen in een select gezelschap van de mensen die de top hebben bereikt, een mooie en vermoeiende ervaring. Ming graven een stukje geschiedenis uit de het Ming dysnasty. Olympisch stadion, de stadions van de olympische spelen met het volgelnest en het zwemstadion en een afsluitende voetmassage. Ps. voor de geintresseerde in een woonruimte in Beijing, het olympisch dorp staat leeg en er zijn toekomst plannen om er mensen in te laten wonen, maar tot nu toe zijn er gewoon een aantal daklozen en leegstaande woonruimtes.
Dag 3: Tian’men plein en de verboden stad zijn ‘must see’ plaatsen in beijing en dit is een zaak van een foto zegt meer dan 1000 woorden maar t beste is gewoon om er zelf naartoe te gaan. Een thee ceremonie omdat thee drinken een van hoofdactivteiten is in t leven van een chinees en t wel leuk is om daar wat meer van te weten. Na nog een tempel, de tempel van de hemelse vrede (het houd niet op in beijing) gingen we even oud-hollands afdingen voor horloges en andere koopwaar op de pearl markt. In de avond was t tijd voor een ‘pannenkoekje’ met beijing duck en en af te sluiten in de theater show die over leven van een kung fu student gaat.
Dag 4: Een dag zonder echte planning, omdat we anders oververmoeid zouden raken van alle bezienswaardigheden. Dus na even uitgeslapen te hebben, sleepten we ons naar wat onder de locals bekend staat als de silk market. Voor alle touristen staat t bekend als de plaats waar de belangrijkste sport het ontwijken van verkooplui is. Als je dan toch besluit iets te kopen is het aan te raden niet meer de te betalen dan 1/10de van prijs. En nee dat is niet zielig, want je betaald pas een goede prijs voor deze replica artikelen als de verkoper beweerd dat hij/zij er geld op verliest. Een aantal horloges, zonnebrillen en opmaat gemaakte pakken, overhemden en jasjes verder waren we allemaal vooral vermoeit en besloten we terug te gaan naar te hotel. Na een korte pauze zijn we nog over een andere shopping street gelopen in de richting van de wel bekende barstreet. Die we uiteindelijk niet gevonden hadden. (lees zo’n kaart op schaal is erg verleidelijk, maar half beijing te voet doorkruisen is niet welgelegt voor de on ervaren tourist).
Dag 5: Onze laatste touristische dag had nog een aantal zaken op het programma staan. Zoals panda’s, eigenlijk speciaal voor Chantal, maar iedereen vond het toch wel erg leuk om deze bamboo etende luilakken met een hoog knuffelgehalte even in t echt en van dichtbij te zien. Het zomer paleis en een lunch bij een familie woonachtig in een van de hu tong’s van beijing. Door deze oude wijken is t beste vervoersmiddel een ricksha en eenmaal aangekomen bij de familie en huisdieren (sprinkhanen) begroet te hebben kregen we een heerlijke lunch. Hierna nog een tour door t huis en het is werkelijk onvoorstelbaar hoe deze mensen leven. De laatste tempel was de lama tempel, een boedistische tempel met een boedha van 26 meter hoog.
Nu klinkt het inderdaad raar als ik 6 dagen vrij heb en maar over 4 dagen vertel, maar de eerste dag was een een vermoeiende reisdag even als de laatste dag in de reeks van 6. Tot zover het gedeelte ‘ter land’. Ik zal de foto’s plaatsen op baswilbers.magix.net

Nu vragen jullie je misschien af waar het deel ‘ter zee’ is gebleven uit de titel. Dat is er niet, niet op weg naar china of tijdens de reis in china. Toch iets raars als je naar de andere kant van de wereld gaat. Maar misschien maar beter ook, je weet t namelijk maar nooit in dit land.

Weer terug in Xi’an werd ik warm onthaalt in het hotel en na een middagje rust kon er de dag erna gewoon weer gewerkt worden. Nu midden in een reeks van 10 werkdagen voelt t weer alsof ik niet ben weggeweest.
Ook zijn eindelijk mijn business cards gearriveerd, ja t heeft zo’n 7 weken geduurd maar dan zijn ze er ook echt. Erg handig in zake ‘netwerken’. Dat zaken hier iets langer duren dan normaal is volkomen normaal, wij zijn gewoon erg gehaast in NL en de chinezen nemen graag overal (ja, echt overal) de tijd voor. Anders was een stage voor 3 maanden ook genoeg geweest, maar nu past t net in 5 maanden.

Aan beland in het laatste deel van mijn stage ben ik in een stadium beland waar ik niet veel meer ga bijleren en ook niet meer van positie ga wisselen. Dus het zijn nu vooral lange dagen stil staan en hopen op niet-chinezen met vragen, opmerkingen of klachten, zodat ik in ieder geval nog iets kan doen. Vandaar dat ik nu vooral bezig ben met het plannen van mijn after-stage reis. Ik hoop naar Lhasa, Chengdu en Jiuzhaigou te gaan. En als t even kan ook nog; lijang, dali en kunming.

Met de laatste weken in t vooruit zicht is t zaak zoveel mogelijk leuke dingen te doen en er voor te zorgen dat ik word beloont met een goed cijfer voor deze stage. Want daarna zal ik gewoon weer terug keren naar NL om mijn studentenleventje weer op te pakken in maastricht en te werken bij de smeltkroes in maarheeze. Iets wat op dit moment alleen nog voorkomt in de ver-van-mijn-bed-show. Vandaar dat hier ook een aantal spreekwoorden zijn aangepast. Oud: van hier tot tokyo (iets dat heel ver weg is). Maar aangezien tokyo nu praktisch om de hoek is, is t nieuwe spreekwoord; Van hier tot Eindhoven/Budel.

Ik heb vernomen dat het in NL ook inmiddels tropisch warm begint te worden en dat t bijna te vergelijken is met de 38 graden waar we hier mee te maken hebben. Natuurlijk ben ik erg beniewd naar te leven in NL.

Houdoe,
Bas