Zandtaartjes en treinreizen
Door: Bas
Blijf op de hoogte en volg Bas
08 Juli 2009 | China, Xi'an
na vele weken van plannen was t dan toch eindelijk zover, de reis naar Yan'an.! Het dorpje dat heden ten dage is uitgegroeid tot bedevaartsoord voor bewonderaars van t communisme. Het is namelijk in dit dorp waar voormalig voorman van de communistische partij, Mao Zedong, zijn woonhuis had gevestigd.
Na lang wikken en wegen besloten we de reis af te leggen met de trein. t leek ons wel gezellig om dit laatste reisje met de vier Xianners op deze manier af te maken. Nou blijkt uit de verhalen van de andere al dat die treinkaartjes nogal een probleem waren, maar we waren er dan toch uit eindelijk en daar gaat t tenslotte om. En zo'n treinreis in China is ook een must, prima vol te houden voor een paar uur, zolang je iets hebt om je te vermaken.
Eenmaal aangekomen in Yan'an vielen onze monden open van verbazing evenals die van de lokale bewoners, t enige woord in t engels was namelijk police, voor de rest moesten we ons redden met ons zeer gebrekkige chinees. Maar uiteindelijk kwamen we dan toch aan t eind van de verharde weg en vonden we ons hotel. Ingecheckt, koffers op de kamer en beginnen aan een weekend dat tot vele verassingen en enkele frustraties leiden, zo bleek later. Na een culinaire lunch bij de KFC zijn we de plaatselijk pagoda opgeklommen. Vanuit hier was t dan ook dat we t voetbal stadion van de lokale voetbal club zagen liggen. We zouden de Xianners niet zijn als we onze reis weer een interessante twist zouden geven, en jawel, een aantal minuten later stonden we dan ook in t voetbalstadion van Yan'an om met de plaatselijke talenten een balletje te trappen. Een ervaring uit de categorie, once in a lifetime.! Na ons talent geshowed te hebben, lieten we de lokale pers (lees inwoners van Yan'an met foto camera's) weer achter ons.
Observeren is iets dat bevolking van yan'an heeft uitgevonden. Maar dan meer in de vorm van staren en dat angstvallig lang en veel. Dat wij, als xianners, er zelfs moe van worden. We hadden met z’n vieren t idee dat we eerste niet-chinezen in dit dorpje waren, maar dan ook echt de eerste niet aziaten. Een heel vreemd gevoel is dat. Moeders die hun kind laten zwaaien naar ons en mannen en vrouwen die stoppen met hun dagelijkse bezigheid om naar ons te staren tot we uit t zicht verdwenen waren. Iets dat je alleen begrijpt als je t hebt meegemaakt.
Yan'an is ook t dorpje waar menig koopwaar nog met een kar word voortgetrokken door een ezel (JA, een EZEL). Hierboven beschreef ik al dat niet alle wegen voorzien waren van asfalt. Ook de ezel behoort tot het verrassende straatbeeld.
Zaterdag avond waren we lichtelijk uigeteld van de vele indrukken die op ons af waren gekomen gedurende dag, dus besloten we maar om op t dakterras van t hotel te gaan genieten van een koud biertje en een lekker muziekje.
De volgende dag hadden we een grote planning in gedachte, maar daar kwam uiteindelijk weinig van terecht omdat een treinkaartje terug naar Xi'an toch meer problemen opleverde dan we dachten. Helaas hebben de zondag niet veel meer kunnen bezoeken, maar waren we blij dat we weer in onze 'engels' sprekende stad waren thuis gekomen.
Zondagavond zijn we nog met de shanghai delegatie; Pim, Jules en Michel gezellig gaan eten bij raindrops om vervolgens via een spannende rit achter op een scooter de avond af te sluiten in club Habana.
Al met al een topweekend.!:D al was t makkelijk geweest als ik iets meer chinees zou spreken en chinezen (in Yan'an) iets flexibeler en toegankelijker waren in hun doen en laten. Maar ach t had ook zo zijn charmes, terug in de tijd en je echt verloren voelen als je weinig tot geen chinees spreekt.
Nu is dan toch echt de laatste maand van de stage aangebroken en begint de verveling een beetje toe te slaan. Maar ook daar slaan we ons wel door heen.
Ook staan er weer nieuwe foto's op: http://baswilbers.magix.net/
en voor de duidelijkheid die rare jonge met die trommel op zijn buik en die handdoek op zijn hoofd, dat ben ik niet, hij lijkt gewoon erg veel op mij, vandaar dat ik t wel lollig vond om die foto te publiceren.
Groeten uit China.!
Bas
Ps We zijn in Xi’an weer blij dat de temperatuur weer gedaald is onder 45 graden
Na lang wikken en wegen besloten we de reis af te leggen met de trein. t leek ons wel gezellig om dit laatste reisje met de vier Xianners op deze manier af te maken. Nou blijkt uit de verhalen van de andere al dat die treinkaartjes nogal een probleem waren, maar we waren er dan toch uit eindelijk en daar gaat t tenslotte om. En zo'n treinreis in China is ook een must, prima vol te houden voor een paar uur, zolang je iets hebt om je te vermaken.
Eenmaal aangekomen in Yan'an vielen onze monden open van verbazing evenals die van de lokale bewoners, t enige woord in t engels was namelijk police, voor de rest moesten we ons redden met ons zeer gebrekkige chinees. Maar uiteindelijk kwamen we dan toch aan t eind van de verharde weg en vonden we ons hotel. Ingecheckt, koffers op de kamer en beginnen aan een weekend dat tot vele verassingen en enkele frustraties leiden, zo bleek later. Na een culinaire lunch bij de KFC zijn we de plaatselijk pagoda opgeklommen. Vanuit hier was t dan ook dat we t voetbal stadion van de lokale voetbal club zagen liggen. We zouden de Xianners niet zijn als we onze reis weer een interessante twist zouden geven, en jawel, een aantal minuten later stonden we dan ook in t voetbalstadion van Yan'an om met de plaatselijke talenten een balletje te trappen. Een ervaring uit de categorie, once in a lifetime.! Na ons talent geshowed te hebben, lieten we de lokale pers (lees inwoners van Yan'an met foto camera's) weer achter ons.
Observeren is iets dat bevolking van yan'an heeft uitgevonden. Maar dan meer in de vorm van staren en dat angstvallig lang en veel. Dat wij, als xianners, er zelfs moe van worden. We hadden met z’n vieren t idee dat we eerste niet-chinezen in dit dorpje waren, maar dan ook echt de eerste niet aziaten. Een heel vreemd gevoel is dat. Moeders die hun kind laten zwaaien naar ons en mannen en vrouwen die stoppen met hun dagelijkse bezigheid om naar ons te staren tot we uit t zicht verdwenen waren. Iets dat je alleen begrijpt als je t hebt meegemaakt.
Yan'an is ook t dorpje waar menig koopwaar nog met een kar word voortgetrokken door een ezel (JA, een EZEL). Hierboven beschreef ik al dat niet alle wegen voorzien waren van asfalt. Ook de ezel behoort tot het verrassende straatbeeld.
Zaterdag avond waren we lichtelijk uigeteld van de vele indrukken die op ons af waren gekomen gedurende dag, dus besloten we maar om op t dakterras van t hotel te gaan genieten van een koud biertje en een lekker muziekje.
De volgende dag hadden we een grote planning in gedachte, maar daar kwam uiteindelijk weinig van terecht omdat een treinkaartje terug naar Xi'an toch meer problemen opleverde dan we dachten. Helaas hebben de zondag niet veel meer kunnen bezoeken, maar waren we blij dat we weer in onze 'engels' sprekende stad waren thuis gekomen.
Zondagavond zijn we nog met de shanghai delegatie; Pim, Jules en Michel gezellig gaan eten bij raindrops om vervolgens via een spannende rit achter op een scooter de avond af te sluiten in club Habana.
Al met al een topweekend.!:D al was t makkelijk geweest als ik iets meer chinees zou spreken en chinezen (in Yan'an) iets flexibeler en toegankelijker waren in hun doen en laten. Maar ach t had ook zo zijn charmes, terug in de tijd en je echt verloren voelen als je weinig tot geen chinees spreekt.
Nu is dan toch echt de laatste maand van de stage aangebroken en begint de verveling een beetje toe te slaan. Maar ook daar slaan we ons wel door heen.
Ook staan er weer nieuwe foto's op: http://baswilbers.magix.net/
en voor de duidelijkheid die rare jonge met die trommel op zijn buik en die handdoek op zijn hoofd, dat ben ik niet, hij lijkt gewoon erg veel op mij, vandaar dat ik t wel lollig vond om die foto te publiceren.
Groeten uit China.!
Bas
Ps We zijn in Xi’an weer blij dat de temperatuur weer gedaald is onder 45 graden
-
08 Juli 2009 - 19:07
Spap En Smam:
Hee Bas, Treinreizen in china is dus ook weer een ervaring an sich. En in de binnenlanden van china hebben jullie nog meer bekijks. Wacht maar tot je terug bent in Nederland en er niemand meer stiekum een foto van jou (jullie) maakt . Ik denk dat je het nog gaat missen. Nog 3 weken stage en dan kan het avontuur van de reis in china beginnen. Met de ervaring van dit weekend is het misschien handig om een tolk bij je te hebben (Wenny????) Succes met het afronden van je stage tot horens (skype).groeten en kus papa en mama -
08 Juli 2009 - 21:38
Ans En Chris:
He Bas Weer eens lekker echt gevoetbald? en ook weer een bezienswaardigheid? zal tegenvallen straks weer in nederland. Dan ben je er weer een van ons allen!!!! De laatste loodjes he. Succes verder Groetjes -
09 Juli 2009 - 03:28
Anne-Lou:
Haha wat een avontuur weer, had stiekem al een beetje bij Ing gelezen maar deze beschrijving is nog uitgebreider ;) Geniet nog van je laatste weekjes en ik zie je snel in Maastricht!
X Anne-Lou
P.S. We zoeken nog een SCEC, echt niks voor jou ;)?? -
09 Juli 2009 - 12:46
Patrick:
Ook dat is weer een mooie ervaring dan!
Geniet er nog van de laatste maand!
Groeten -
09 Juli 2009 - 23:42
:
Yow Wilbi,
netjes man, leuk dat jullie dingen blijven ondernemen. Zo hoort dat. Laatste weekjes aangebroken en dan terug in die heimat. Wordt tijd dat we eens alle verhalen face to face kunnen uitwisselen.
Enjoy your remaining days!
Bob -
10 Juli 2009 - 00:59
Jamay:
Toppertje. Baas komt zijn tijd daar wel door.
Veel plezier nog kerel en geniet ervan.
Gr Jamay.
-
12 Juli 2009 - 20:34
Annette Mama Inge:
leuke verhalen Bas. Succes nog de laatste weken daar. Zal wel saai zijn zonder de meisjes.:).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
